Sa isang maliit na bayan, may isang lumang bahay na matagal nang pinabayaan. Sa loob nito ay may isang malaking salamin na nakatayo sa gitna ng sala. Ayon sa mga kwento, ang salamin ay may kapangyarihang magpakita ng mga anino ng mga taong pumanaw na. Maraming tao ang nag-iwas sa bahay na iyon, ngunit isang araw, nagdesisyon ang isang batang babae na si Clara na tuklasin ito.
Dahil sa kanyang matinding kuryosidad, pumasok si Clara sa bahay. Habang naglalakad siya sa madilim na pasilyo, naramdaman niya ang malamig na hangin na tila may bumabalot sa kanya. Nang makalapit siya sa salamin, nakita niyang may anino na dahan-dahang lumalapit mula sa likod. Sa una, akala niya ay imahinasyon lamang, ngunit habang tumatagal, lumalapit ito sa kanya.
"Clara..." bumulong ang anino, na may boses na puno ng lungkot. "Tulungan mo ako."
Nang makita ito ni Clara, natakot siya at nagtatakbo palabas ng bahay. Ngunit sa kanyang pagtakbo, narinig niya ang anino na patuloy na humihingi ng tulong. Sa kabila ng takot, bumalik siya at tinanong ang anino kung paano siya makakatulong.
"Ito ay isang sumpa. Kailangan kong makahanap ng kapayapaan," sagot ng anino. "Ibalik mo ang aking nawawalang bagay."
Nalaman ni Clara na ang nawawalang bagay ng anino ay isang lumang kuwintas na nawala noong siya ay nabubuhay pa. Dinala siya ng anino sa isang madilim na sulok ng bahay kung saan natagpuan niya ang kuwintas na natatakpan ng alikabok. Nang ibalik niya ito sa anino, unti-unting naglaho ang takot at lungkot sa mukha nito.
"Salamat, Clara," sabi ng anino bago tuluyang maglaho. "Ngayon, makakapayapa na ako."
Nang makalabas si Clara sa bahay, nalamang siyang nag-isip. Naunawaan niya na hindi lahat ng takot ay dapat iwasan. Minsan, may mga bagay na kailangan nating harapin upang makapagbigay ng tulong at makahanap ng kapayapaan.
Aral: Huwag matakot sa mga bagay na hindi mo alam; ang tunay na lakas ay nasa pagharap sa takot at pagtulong sa iba.
0 Mga Komento